Er is sprake van een inbraakgolf in het rustige dorpje dat dapper stand houdt te midden van de grote steden. Onze burgervader post waarschuwingen op Facebook en de politie plaatst lichtreclames bij de ingang van het dorp. Pas op uw spullen, houd uw buurt in de gaten en meld verdacht gespuis onmiddellijk via alarmnummer 112.
De onverlaten schijnen het vooral op geld te hebben gemunt. Gelukkig hebben wij daar eerder te weinig van dan te veel, dus hebben wij weinig te vrezen (afkloppen!).
Toch spring ik bij nacht en ontij uit mijn bed vanwege verdachte geluiden. Gewapend met niets meer dan mijn gebalde vuisten doe ik de deur van de slaapkamer open. En… jawel hoor, de dikke roder kater van de buren of van de buren van de buren doet zich alweer tegoed aan de peperdure kattenbrokjes van onze bejaarde katten. Deze demente oudjes verroeren zich niet. Ze knijpen af en toe twee ogen dicht; bewijs van hun onverstoorbare luiheid.
Het maakt mij razend. Vooral omdat het kan ze gewoon echt niets kan schelen dat er
1) een indringer is
2) deze indringer hun allerlaatste voer op eet.
Ik jaag de kater naar buiten en sta daarna midden in de nacht ons kattenluik wederom met gaffa tape te barricaderen. En ik veeg de laatste kruimeltjes bij elkaar om onze katten van de hongerdood te behoeden. Ik ben namelijk vergeten nieuw voer te kopen. En dat met kerst…
Hoe is jouw verstandhouding met buurkatten?