Het laatste weekend van mei mocht ik in de Openbare Bibliotheek in Amsterdam vier dagen lang naar een rasverteller luisteren: Mr Robert McKee, scriptschrijver, acteur en regisseur uit de VS. De afgelopen 20 jaar is hij uitgegroeid tot icoon op het gebied van verhalen vertellen. Alleen gesproken tekst, geen beeld, hooguit een enkele schematische tekening en dan toch een zaal met 250 mede-verhalenvertellers geboeid houden. Het was een bijzondere ervaring. Een uitputtende prestatie voor mij, maar nog meer voor deze man die inmiddels al 74 jaar is.
Strong language
We werden vooraf gewaarschuwd dat deze gedistingeerde heer het gewoon was om “strong language” te gebruiken. Ik heb de f. woorden niet geteld, maar ik kan me voorstellen dat daar een waarschuwing voor op zijn plaats was. Daarnaast heeft hij nogal duidelijke meningen over bepaalde zaken en die mening steekt hij niet onder stoelen of banken. Die mening gold politiek, maar vooral ook de arthousefilm, en met name de Franse auteurstheorie. Hierbij wordt de regisseur als de grote creator van een film gezien. Het verhaal is ondergeschikt aan de mooie plaatjes, er komen bij na geen bezoekers op af, maar toch krijgen de regisseurs alle lof. Niet van hem.
Directors are interpretors, writers are creators.
Robert McKee
Magie
McKee is van mening, maar volgens mij zegt hij dat al een aantal jaren, dat de kwaliteit van bioscoopfilms erg achteruitgaat. Hij deed een dringend beroep op ons (de aanwezige 250 scenarioschrijvers, regisseurs, producenten uit Nederland, België en van verder weg) om daar verandering in te brengen. De magie ervan blijft hem echter verwonderen: Ongeveer twee uur lang in een donkere zaal met vreemden in opperste concentratie kijken naar dingen die je in het echte leven met alle macht probeert te vermijden? Dat is ook magisch! Op andere momenten draagt hij de bioscoopfilm al ten grave. Maar hij is niet bang dat het vakmanschap van verhalen vertellen dan verloren gaat. Want wat er op televisie in series als Breaking Bad, The Sopranos en Game of Thrones gebeurt of gebeurde stemt hem juist weer erg hoopvol.
A good story well told
Het seminar, dat Mr McKee al vele jaren verzorgt in New York, Los Angeles, Parijs, Londen en waar ook ter wereld, heet Story en het gaat dan ook die 4 dagen van 4 x 2 uur helemaal om het verhaal. Hoe vertel je een goed verhaal op het witte doek, televisie, theater of in een boek? Ik kwam thuis met een notitieboekje vol aantekeningen, filmtips en prachtige one-liners. Al die informatie moet ik nog gaan verwerken, maar een paar uitspraken wil ik toch alvast delen:
- To be alive is to be in perpetual conflict
- Story is the model, a metafor for life
- Facts are not the truth
- It’s hard to piss on a film that made a billion dollars, but still… (over Jurassic Park)
(over strong language gesproken :-))
Er is veel te vertellen over het seminar, over Story (bijvoorbeeld hier) en over McKee. Wordt dus vervolgd!
Pingback: Hoe schrijf je een goed script? - José van Winden Tekstproducties
Pingback: Maand van de leuke dingen - José van Winden Tekstproducties
Pingback: stories, structures and principles of storytelling
Leuk stukje! Heb onlangs kennis gemaakt met de theorie van McKee en baal dat ik zijn bezoek aan Nederland heb gemist.
Kleine tip: In Adaptation speelt McKee niet zichzelf, de rol wordt gespeeld door Brian Cox. In een interview op Youtube vertelt McKee dat hij zelf een rol heeft gespeeld in het casten van die acteur.
Succes met je werk en website!
Bedankt, Arigo, voor je reactie! Fijn dat je opmerkt dat het niet McKee zelf is in de film. Ik vond ‘m al zo veranderd ;-).