Razende reporter

Sinds een paar maanden mag ik af en toe op reportage voor ons lokale huis-aan-huisblad. Gewapend met pen, papier en fotocamera bezoek ik evenementen en bijzondere plekken in de gemeente Midden-Delfland. En dat is leuk!

Journalistieke droom

Voordat ik aan mijn studie Engels begon (ruim 25 jaar geleden!), ben ik uitgeloot bij de School voor Journalistiek in Utrecht. Ik baalde daar echt van, had niet voor niets naast mijn VWO-examen nog even een Havo-certificaat Frans gehaald om te voldoen aan de inschrijvingseis van twee vreemde talen. Schrijven, dat wilde ik graag, maar ook reportages maken voor radio en televisie leek me helemaal geweldig. Het mocht even niet zo zijn. Ik koos voor Engelse taal- en letterkunde in Leiden.

Stukjes

Toch was de droom niet echt van de baan. Ik volgde keuzevakken als Journalistiek Schrijven en Language and Representation in the Press en schreef af en toe een journalistiek stukje voor Disco Freestone, het Zomerfeest, Schippop, VV Schipluiden. Maar uiteindelijk kwam ik na wat omzwervingen aan de andere kant van de tafel terecht: ik was van de PR. En journalistiek en PR… ze schrijven dan wel, maar ieder met een ander doel voor ogen. Tenminste, dat bleek elke keer weer als ik persberichten schreef en ze niet werden gepubliceerd, omdat ons nieuws geen nieuws was.

Ertoedoen

Nu ben ik al een poosje zelfstandig ondernemer. Ik kan gaan en staan waar ik wil en bepaal zelf welke opdrachten ik uitvoer. En dus was er ruimte vrij om af en toe als reporter aan de slag te gaan. En waarom is dat nu zo leuk?

  • Omdat je op plekken komt, waar je anders niet zo snel komt.
  • Omdat je vragen durft te stellen in je rol als journalist, die je als privé-persoon vrijpostig zou vinden.
  • Omdat mensen het zo leuk vinden om hun verhaal bij jou te doen.

Vertel dat je van de krant bent en mensen gaan glimmen, omdat ze het gevoel krijgen dat ze ertoe doen. Ze zijn blij dat iemand naar hun verhaal wil luisteren en het wil optekenen voor anderen. Grappig dat dat in deze tijd van sociale media, waarin iedereen toch zijn eigen nieuws maakt, nog steeds zo werkt.

Spannend spel

Nu zat ik onlangs aan de andere kant van de tafel. Ik werd, als secretaris samen met de penningmeester van ons ondernemersnetwerk VIA Midden-Delfland, geïnterviewd door een journalist van het Algemeen Dagblad. En spannend dat het was! Want een journalist heeft natuurlijk een bepaalde macht, maar ook afhankelijkheid. Mooie quotes zijn nodig om lezers de krant in te trekken, maar die quotes moeten dan wel min of meer uit de mond van de geïnterviewde komen. Het is een spel van geven en nemen, van vlijen en uitlokken, van woorden in de mond proberen te leggen en je verhaal zo voordelig mogelijk voor het voetlicht te brengen. Een spannend spel dus.  Een spel dat de climax bereikt op het moment dat het stuk gepubliceerd wordt. Dat zal ik me proberen te realiseren als ik zelf weer een interview afneem.

IMG_0083 voorpagina VIA in AD

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.