Afval. Daar kan ik me ook best druk om maken, Alice! Mijn bijkeuken staat vol met dingen die nog heel zijn en dus voor mijn gevoel niet in de vuilnisbak mogen, maar die ik zelf niet meer gebruik. En die liggen daar dan best een poosje! We hebben gelukkig een plaatselijke kringlooppagina op Facebook en die loopt heel goed. Er is geen peil op te trekken welke spullen zo een nieuwe eigenaar vinden en welke niet. Op Marktplaats zie je hetzelfde. Je maxicosi, spelcomputer of fietsendrager raak je er aan de straatstenen niet kwijt, terwijl die dingen nieuw eigenlijk hartstikke duur zijn. We zijn te rijk met z’n allen, denk ik weleens. En die rijkdom en al mijn spullen wil ik best met andere delen.
Chef plastic
Ook bij ons wordt het afvalinzamelingssysteem binnenkort veranderd. Plastic afval wordt vanaf november bij de deur opgehaald en het restafval moet je zelf wegbrengen. Ik ben er blij mee. Net als jij hebben wij nauwelijks vuil in “de grijze bak”, maar de protesten in het dorp zijn niet van de lucht. Onze jongste zoon is chef plastic afval. Hij brengt het regelmatig naar de container (minder regelmatig dan ik soms zou willen). Wij blijven dus heel eigenwijs dit afval scheiden, ook al lees ik de berichten dat gescheiden plastic na de inzameling net zo goed in de verbrandingsoven wordt gegooid. Nieuwe dingen moet je een kans geven, vind ik. Ik weet sowieso niet meer zo goed welke bron ik moet vertrouwen. Voor ieder bericht is er een tegengeluid. Wie het hardste schreeuwt en de beste lobby heeft, krijgt helaas toch de meeste aandacht.
Regenwoud
Natuurlijk doe ik mee met de Palmolie Challenge in november! Ik ben ook aangestoken door onze Boek10-collega Janneke Bazelmans. Mijn eerste daad was afgelopen zomer het kopen van palmolievrije zonnebrandcrème. Ongetwijfeld een druppel op een gloeiende plaat. Maar ik ben nog van de generatie: Verbeter de wereld, begin bij jezelf. En dat probeer ik dan maar. Ik wil niet graag degene zijn die verantwoordelijk is voor de vernietiging van het regenwoud in Borneo. Al breekt me dat weleens op. Want er zijn zoveel dingen om je druk over te maken: de bio-industrie, versteende tuintjes, wel of geen Zwarte Piet, #metoo. Die mentale verplichting om je over alles een mening te moeten vormen, zou voor mij een reden kunnen zijn om met sociale media te stoppen. Heb jij soms ook zo’n moeite om te filteren?
Bakker van Winden is een ouderwetse briefwisseling tussen José van Winden en Alice Bakker. De penvriendinnen laten met liefde iedereen meegenieten van hun wel en wee. Bakker van Winden snijdt ze dik en bakt ze bruin!