Na de boodschappen van Sores in de Super, was ik dit weekend twee keer in het theater voor een voorstelling met een boodschap. Op zaterdagavond zagen we René van Meurs, grapjesmaker en cabaretier, bij de première van zijn “Ik beloof niks” in Diligentia, Den Haag. Van Meurs was weer een stapje verder, een stapje serieuzer ook dan de vorige keer dat we hem zagen en ik dit schreef. Zijn voorstelling draaide dit keer om:
Laat in je etalage zien wat je in het magazijn hebt liggen
In de zin van: Doe je niet anders voor dan je bent. Maar ook: wees je bewust van wat je aan bagage (talenten, eigenschappen, kennis) in huis hebt, gebruik het en laat het zien. Verstop je kwetsbare kant ook niet, maar zet er een tl-licht op. Dat het thema was verweven in de hele voorstelling begreep ik pas na afloop. (Ik ga niets verklappen, maar was er natuurlijk wel ingestonken. En voelde me na afloop een beetje verraden.)
Basisbehoeften
Wat ik mooi vond, was zijn opmerking dat hoe erg je ook met jezelf in de knoop kunt zitten: bedenk je dat we hier toch vooral luxeproblemen hebben. We kunnen zo diep over alles nadenken, omdat alle basisbehoeften als voedsel, onderdak en veiligheid zo gemakkelijk worden vervuld.Het sluit aan bij wat ik op zondagmiddag meekreeg bij de proefvoorstelling van musical Soof in LP2 in Rotterdam:
Kijk goed naar wat je al hebt, hoe rijk je eigenlijk bent.
Dus: niet almaar meer spullen en geld of meer spanning, meer avontuur en meer status, maar tevreden zijn met wat je wel hebt. Goede timing, zo in het Black Friday Weekend.
Rennen
Ik hou van de film Soof, een feelgoodfilm, die je (een beetje) aan het denken zet over hoe je de neiging hebt om door te rennen, maar af en toe stil moet staan bij wat je hebt en wat je lief is. De musical volgde de film bijna letterlijk. Het is knap hoe dan met maar een decor hetzelfde verhaal kan worden verteld. (Er was een dissonant wat mij betreft. Het karakter van Jim is in de musical een heel ander type dan in de film. Hij is veel minder sympathiek en daardoor vind ik de ontwikkeling van Soof ongeloofwaardiger.)
Rommelig
Maar dan die boodschap. Ja, daar kan ik wel wat mee. Om de een of andere reden was ik de afgelopen weken ineens heel ontevreden over ons huis. Ik keek kwijlend naar programma’s als VT Wonen en kasten van huizen op Funda en was vooral het uitstellen zat. Nu moeten we echt gaan verven, verbouwen of verhuizen, vond ik. Na mijn culturele uitstapjes is dat ineens helemaal over. Ons huis is eigenlijk een prima etalage van wie wij zijn (beetje rommelig, creatief, duurzaam, gezellig) en alles doet het nog. Nieuwe stijl, nieuwe kleuren? Een luxeprobleem. Meer dan een plant verschuiven zit er voorlopig even niet in.
Mooi verwoord jose !!