Ja, zo wordt het natuurlijk nooit wat met die columns van mij. Er is namelijk één ding heel belangrijk bij het schrijven van een column en dat is dat je ergens een mening over hebt. Je boos bent, of ontroerd of heeel enthousiast. En ik ben het type “waait met alle winden mee”. Zelfs met zoiets als “de uitzetting van Mauro” of “bezuinigingen op cultuur”. Ik onderteken alle petities, deel mee met alle verontwaardiging, maar zo gauw iemand komt met tegengestelde argumenten heb ik er geen moeite mee om ook daar over na te denken. En weg is mijn eigen verontwaardiging. En er bestaat zelfs een kans dat ik mijn mening herzie. Nee, een Femke Halsema zal ik zo nooit worden…