Zomerfeestblog (5)
Dag 5 van het Zomerfeest staat voor Vrijheid. De jongste zal zich de hele dag bezig houden met het redden van Pietje Panda. En moeders kan lekker even tussen de regendruppels door op de fiets naar Delft.
Grappig toch hoe de organisatie van het Zomerfeest ieder jaar weer een nieuw thema weet te verzinnen voor zo’n kinderdag. Dit was “vroeger” onze dag. Met de feestavonden mochten wij vrouwen ons nog niet bemoeien, maar kleuters op een leuke manier bezighouden kon gelukkig wel. Elk jaar dezelfde spelletjes, jarenlang op dinsdag, later altijd op woensdag, de ene keer met een indianentintje (dansen om de totempaal), dan weer een alladinverhaal (versieren van de wonderlamp), of een vleugje Disney prinsessen (ik heb nu nog medelijden met Ariël die de hele dag lag te pronken met haar ongemakkelijk warme zeemeerminnenstaart). Dit jaar was gekozen voor een Kung Fu sausje (met kinders geschminkt als Reuzenpanda’s). Wat ook al jaren hetzelfde is, is het onbestendige weer, juist op deze dag. In onze tijd liep je kilometers door het dorp met een sliert van 15 kinderen achter je aan. Als je geluk had, wist de bevoorrading je te vinden met een colaatje, voordat je door de hitte werd bevangen. Onze kinderen slijten hun topdag al sinds jaar en dag in de sporthal. Ook prima, natuurlijk, maar toch iets minder avontuurlijk.
Ik voelde me heerlijk bevrijd toen ik in mijn eentje in de stad in een broodje hapte en dat gevoel bleef hangen tot in de avond, de eerste echte feestavond: het Zomerfeestival! Denk Pinkpop, denk Schippop, denk kleedjes en Barbapapavlaggen, bier en muziek. Het terrein was weer prachtig aangekleed. Elke dag zijn er vijftien mensen bezig met het beschilderen van de schotten rondom het feestterrein. Ik herinner me nu vooral de geschilderde “Dixie’s” op de festivalcamping. Hoe levensecht! Was dit de avond waarop we konden stemmen op welke muziek we wilden horen van de dj’s? Ja! Superleuk en superdemocratisch van Superstijl! Vrijheid en democratie, wat wil een mens nog meer ;-).