Ik geef het ruiterlijk toe. Ik kan niet kiezen. Zet mij in een restaurant en ik kan uren staren naar de kaart, zonder te kunnen beslissen wat ik zal nemen. En waarom? Omdat ik altijd bang ben dat dat andere, die tweede of derde keus toch stiekem lekkerder zou zijn geweest. Een boekwinkel is een […]
Peinzend en weifelend over wat ik nu met de rest van mijn leven aan wil, vul ik plichtsgetrouw mijn “ik kan-lijstje” in. Ik kan stofzuigen, postbezorgen, koffie rondbrengen, broodjes smeren, teksten schrijven, verhalen verzinnen, voorlezen, was sorteren en ophangen, keukenapparatuur bedienen, tekstverwerken d.m.v. word, e-mailen, telefoonnummers onthouden, afspraken bijhouden, computerende schoolkinderen begeleiden, spreken voor een
Twitter is een super uitvinding voor wannabe’s zoals ik. Ik volg mensen als Martin Koolhoven en dan lijkt het net alsof ze mij ook kennen. Het is alsof ik erbij hoor en, wat dan serieus wel goed voor mij is, de kloof tussen de gevestigde namen en mijn persoontje is virtueel kleiner. Dus, als ik
Vanmorgen werd ik wakker met een liedje in mijn hoofd. Voor het eerst in tijden werd ik blij wakker. Op het moment dat ik me realiseerde dat ik Nathalie in mijn hoofd hoorde zingen, was het weg. Geen idee meer welk liedje het was en ook al probeer ik ’t terug te krijgen…ik weet niet
Hoe heeft ie me dit kunnen flikken. Ik had natuurlijk kunnen weten dat dit zou gaan gebeuren. Dit is waar iedereen me altijd voor waarschuwt, maar toch… Wat me nog het meest boos maakt (want ik ben echt pissed off!) is dat het me zoveel kan schelen. Het was toch maar een lolletje. Ik had
Ik heb net de biografie van Annie M.G. Schmidt in een paar dagen uitgelezen. Zou ook wat voor jou zijn geweest, ma. Of heb je ‘m al gelezen? Ik heb er veel van opgestoken. Eigenlijk wist ik niks van haar. Zeker niet dat haar schrijfcarrière pas begon toen ze al bijna veertig was. (er
