Het werd een beetje koud in mijn hart. Kent u die uitdrukking? Zo’n gevoel dat je lichaam van binnenuit bevriest. Door haat, diepe teleurstelling, intens zelfmedelijden, whatever. Soms komt het ineens opzetten en als je je goed concentreert, kun je die ijzigheid door je hele lichaam heen voelen stromen totdat je compleet bevroren bent. En […]
Koud in mijn hart Meer lezen »
Ik geef het ruiterlijk toe. Ik kan niet kiezen. Zet mij in een restaurant en ik kan uren staren naar de kaart, zonder te kunnen beslissen wat ik zal nemen. En waarom? Omdat ik altijd bang ben dat dat andere, die tweede of derde keus toch stiekem lekkerder zou zijn geweest. Een boekwinkel is een
Hoera voor Marieke Henselmans (consuminderkoningin)! Zij verwoordde in haar column in het AD van zaterdag 13 november precies wat ik bedoelde in mijn blog Verwende prinses: “Ooit was je materialistisch als je werk en geld op de eerste plaats zette. Als vrouwen nu kiezen voor een wat relaxter leven, het grotendeels zelf grootbrengen van de
Verwende prinses (2) Meer lezen »
Peinzend en weifelend over wat ik nu met de rest van mijn leven aan wil, vul ik plichtsgetrouw mijn “ik kan-lijstje” in. Ik kan stofzuigen, postbezorgen, koffie rondbrengen, broodjes smeren, teksten schrijven, verhalen verzinnen, voorlezen, was sorteren en ophangen, keukenapparatuur bedienen, tekstverwerken d.m.v. word, e-mailen, telefoonnummers onthouden, afspraken bijhouden, computerende schoolkinderen begeleiden, spreken voor een
Waar ik benieuwd naar ben is of er een relatie is tussen overgewicht bij kinderen en de werktijden van hun ouders. Als ik een goede columnist was had ik dat natuurlijk al lang uitgezocht op Internet. Maar dit is dan meer een blog, waarbij ik me dingen hardop afvraag. Moegestreden Ik weet namelijk (uit eigen
De twee wetten van Jopie Meer lezen »
Ik ben gisteravond expres blijven zitten voor Pauw & Witteman. Heleen Mees revisited, maar nu in de persoon van Elma Drayer. Het heeft me weer de halve nacht aan het denken gehouden: het concept van de Nederlandse vrouw als verwende prinses. En dan betrek ik het natuurlijk volledig op mijzelf, want zo zijn wij, prinsesjes.
Heleen, ik ben hier! “Vrouwen, waar zijn jullie nou?“vraagt Heleen Mees in de Intermediair van 13 april jl. Nou Heleen, ik zit op het moment even thuis, met mijn, pardon onze, drie kinderen. Het spijt me. Nee, eigenlijk spijt ‘t me helemaal niet. Ik zit hier namelijk niet te niksen. Ik erger me vreselijk aan
Heleen, ik ben hier! Meer lezen »
