Mis ik Facebook erg, vraag je me in jouw vorige blog. Nee, eigenlijk niet. En ik heb ook geen afkickverschijnselen gehad. Ik ben wel wat meer gaan Twitteren, maar ik ben lang niet zoveel op sociale media als ik met Facebook was. Eerlijk toegeven, ik heb niet mijn account helemaal verwijderd (dat vond ik toch iets te rigoureus), maar gedeactiveerd. En ik heb wel al twee keer stiekem ingelogd om te kijken of ik iets miste. Prompt kreeg ik van jou een whatsapp, want mijn aanwezigheid was gespot, zonder dat ik iets had aangeklikt. Dat was voor mij wel weer een trigger om er echt mee te stoppen. Bedankt!
Promotor
Ik hoopte dat anderen me zouden missen. Ik was namelijk ook altijd wel heel actief voor anderen in de weer: liken, doorsturen, commentaren geven. Zo’n type ben ik dan weer. De afgelopen jaren heb ik menig evenement gepromoot. Maar nee, ik heb geen snikkende ‘vrienden’ aan mijn digitale deur gehad. Mocht ik later weer een schrijfcafé of ander evenement organiseren, dan zal ik me wel weer melden, want Facebook is wel fijn voor zulke promotie, maar tot die tijd hou ik me stil.
Neurotisch
Ik zit middenin de inpakstress. Ik ben dol op vakantie, wil altijd alweer weg als de auto net weer voor de deur staat, maar zo’n twee dagen voor vertrek slaat nog steeds de paniek toe. Wat moet er mee, wat moet ik nog regelen, hoe hou ik het vol al die uren in de auto en is het niet veel rustiger om gewoon lekker thuis te blijven? Ach, ik weet het en accepteer dit neurotische randje maar gewoon. Helemaal perfect is ook zo akelig, toch? Dat zijn types die ik niet op mijn feestje wil hebben.
Rotzooi
Vervelend, hoor, zo’n type dat tussen je spullen zit te graaien. Een zonder smaak, als ie jouw cd’s en ‘Slapen doen we morgen weer’ gewoon laat liggen. Ik ben een sociaal type, dat altijd probeert te snappen waarom mensen iets doen. Er moet toch een reden zijn? Inbreken en stelen bijvoorbeeld, maar ook zomaar je rotzooi achter je kont laten vallen. Dat zijn dingen die je niet doet. Op te hard rijden zul je me niet snel betrappen. En door rood ga ik alleen als ik echt al uren met de fiets voor een verlaten weg sta te wachten. Spijbelen, dat durfde ik ook nooit zo goed. Mijn zoon blijkt daar anders over te denken. We kregen een mail van school over zijn ongeoorloofde verzuim. Tijd voor een goed gesprek met hem.
Jij lijkt me wel een type voor zulke burgerlijke ongehoorzaamheid. Heb jij vroeger veel gespijbeld?