Haha, ja, als ik je in één blog wist te vertellen hoe je een goed script schrijft, dan zou ik natuurlijk niet meer op mijn kantoortje zitten te ploeteren. Dan zou ik de wereld intrekken om het geheim te vertellen, net als Robert McKee of Quentin Tarantino heten. Ik kan je wel iets vertellen over hoe het proces bij mij werkt.
Jacob
Ik neem even Jacob als voorbeeld, want dat is het project waar ik al een paar maanden mee bezig ben. Eind februari werd me gevraagd of ik interesse had in het schrijven van een script voor een (korte) film naar een waargebeurd oorlogsverhaal. Mijn interesse was direct gewekt door de verschillende mooie haakjes:
- het gaat om een man die held is tegen wil en dank
- het speelt zich af in mijn regio: Maassluis/Midden-Delfland
- het gaat om een redelijk onbekende ‘kleine’ gebeurtenis
- de hoofdpersoon heeft zelf zijn verhaal meermaals opgetekend
- er zijn heel veel details bekend rondom het verhaal
- die details lijken zo uit een handboek voor scenarioschrijven te komen: hoe houd je het spannend…
- de afloop is helder
Dat was dus stap 1: kies een goed verhaal.
Spitten in het archief
En dan komt stap 2: research, research, research. We willen de film zo ‘echt’ mogelijk maken en recht doen aan de personages die echt hebben bestaan. Dat onderzoek bestaat uit een bezoek aan het stadsarchief in Vlaardingen waar alle oude politierapporten van Maassluis liggen opgeslagen. Het is veel Googlen naar namen van personen en plaatsen. Het gaf me een reden om eindelijk Mijn Dagboek van Kees Tetteroo van voor naar achter door te spitten. Maar het is vooral ook contact zoeken met nakomelingen van de hoofdpersonen. De nazaten van Jacob Huisman, onze hoofdpersoon, bleken een Curverdoos vol met knipsels, zakagenda’s en notitieboekjes te hebben. Veel van de informatie die we hebben en gaan gebruiken is daardoor opgetekend door Jacob en door ons geverifieerd bij andere betrokkenen en bronnen.
Kill your darlings
En dan komt het denkwerk om de hoek kijken. De enorme berg aan informatie moet worden gefilterd, gestructureerd en opgeknipt. Wat gaan we wel gebruiken? Wat gaan we niet gebruiken? Welk detail geeft kleur en kracht aan het verhaal? Welk detail is wonderschoon, maar leidt eigenlijk alleen maar af? Welke personages voegen niet genoeg toe aan het plot en zullen daarom al op de schrijftafel moeten sneuvelen? Kill your darlings. Dat valt niet altijd mee. Het kost veel tijd, maar op een andere manier dan dat het lezen in archiefstukken tijd kost. Het resultaat is namelijk niet direct zichtbaar. Door het indikken en combineren wordt het niet meer, maar juist minder. En daardoor juist weer meer… We waren het al snel eens: dit is geen verhaal voor een korte film.
Magie
Goed, dat was het werk de afgelopen maanden. Nu zijn we toe aan het schrijven van het script: het uitwerken van de gekozen scènes in een combinatie van locatie, handeling en dialoog. Daarmee komt het verhaal pas echt tot leven. Zo worden de personages echt. Pas dan zal de kijker tot het einde met ze meeleven. En dat is toch de magie van film.
Wordt vervolgd!
A story is a series of events selected from a life story, composed into a strategic sequence to convey emotion. (Robert McKee)
Enne… ik ben hier natuurlijk niet alleen mee bezig. Initiatiefnemer en producent is Robert Monster, regisseur is Jochem de Vet en DoP is Joas Burggraaf.
Pingback: In het archief - José van Winden Tekstproducties