Deze maand, december 2014, ben ik aan mijn eigen “NovelWritingMonth” begonnen, José’s Novel Writing Month (JoNoWriMo). Het is een poging om het verhaal, dat uitmondde in een blogfeuilleton, vervolgens een synopsis voor een film of tv-serie werd en uiteindelijk in de vorm van een roman meedeed aan de Nieuwe Schrijversprijs van Free Musketiers, zo goed mogelijk af te ronden.
Concurrentie van de Sint
De eerste schrijfweek zit erop. En die viel tegen. Tenminste, de week viel niet tegen, maar wel het resultaat dat het opleverde voor “Weekendje weg”. Wat bleek: in de eerste week van december moet het schrijven concurreren met de voorbereidingen voor het heerlijk avondje en dan delft het schrijven snel het onderspit. Niet dat ik niets gedaan heb, hoor! Ik ben heel driftig weer aan het teruglezen en herschrijven geweest. Vooral technisch: bij welke zus ligt nu het perspectief, zwerft het niet te veel? en hoe hoor ik die dialogen eigenlijk uit te schrijven? Maar daardoor kan ik niet zeggen dat ik woorden aan het toevoegen ben.
Schrijven!
De grootste verdienste kwam door het feit dat ik in navolging van de “MarcelvanDrielmethode” een uur eerder op stond dan normaal. Dat bleek helemaal niet moeilijk en wel succesvol te zijn. Want ook al doe ik de rest van de dag niets meer aan mijn boek, dat eerste schrijfuurtje is “in tha pocket”. Het geeft mij een goed gevoel en houdt me bij de les. De eerlijkheid gebiedt me om te vermelden dat onze kinderen uitslapers zijn. Uiteindelijk hoef ik niet eerder dan half 7 gedoucht en wel achter mijn laptop te zitten om een uur rustig te kunnen werken. Op die manier is het schrijven best vol te houden!