Grappig dat je eigen overtuigingen soms helemaal niet blijken te kloppen, hè. Ik vind jouw uitspraak, Alice, dat je van koud water nat wordt en van warm water schoon heel goed gevonden! Ik zou het dus gewoon lekker volhouden. Koude douches zijn aan mij ook niet besteed en soppen met lauw water maakt het karwei toch nog minder prettig. Inzichten veranderen bovendien iedere keer. Zo ook met opvoeden. Ik kwam gisteren in de boekwinkel een boekje tegen met de prikkelende titel: Geef dat kind een slok jenever – 70 jaar geleden sliepen ouders vredig & ongestoord. Het beantwoordt opvoedvragen met de kennis van toen en nu.
Dekentje
Ik kon het niet laten om een paar adviezen en vooral de prangende vragen van ouders te lezen. Een prachtige bron van vermaak! Wat worstelen we toch met van alles. Heb jij de neiging om je kinderen te verwennen? Een moeder maakte zich zorgen, omdat haar kind bleef klagen over buikpijn en hoofdpijn en niet naar school wilde. Antwoord van de negentigjarige buurvrouw: als mijn kinderen klaagden over hoofdpijn, gaf ik ze eerst een klap. Meestal stonden ze dan zo klaar om alsnog naar school te gaan. Zo niet, dan ging ik me zorgen maken. De les: meestal is er niet zoveel aan de hand, maar is het gewoon veel te leuk thuis. Lekker met een dekentje op de bank met een gameconsole in de hand. Tekenend was dat naast dat boek een doosje stond met lieve briefjes voor in lunchtrommeltjes. Wat?!
Tenenkrommend
Daarom is denk ik ook de serie Luizenmoeder zo ontzettend populair op dit moment. Tenenkrommend, maar toch ook herkenbaar, want we zeggen allemaal weleens iets stoms. En de codes op de basisschool en tussen ouders zijn ondoorgrondelijk en vol van geneuzel. Jij kijkt geen t.v., maar heb je hier wel stukjes van gezien? Mijn man heeft er niet veel mee en mijn middelste zoon is ervoor gevlucht. Hij neemt het te serieus. We kijken ook de Amerikaanse serie Big Little Lies, die zich op een hele dure hippe basisschool afspeelt, met hetzelfde geneuzel en gekonkel, maar dan met dodelijk afloop. Iets minder luchtig, maar wel ontzettend goed en net zo tenenkrommend.
Tiny House
Je vroeg mij of ik de neiging heb om op te ruimen en niet tegen chaos kan. Ja, helaas herken ik dat wel. Ik heb eindelijk een boekenkastje op mijn werkkamer en ik word er erg gelukkig dat de boeken nu niet meer op mijn bureau en vloer staan. Thuis word ik soms zo gek van alle rondslingerende spullen dat een Tiny House inmiddels op mijn verlanglijstje staat voor als de jongens de deur uit zijn. Ik kan namelijk altijd prima uit de voeten in een stacaravan of tent. Hoe minder spullen, hoe beter. Maar ja, dat wegdoen. Dat vind ik dan weer moeilijk. Tenzij ik er iemand anders blij mee kan maken. Weggooien? Nee! Een tweede leven geven? Ja! Zou jij (bijna) al je spullen weg kunnen doen?
Bakker van Winden is een ouderwetse briefwisseling tussen José van Winden en Alice Bakker, maar dan in een modern digitaal jasje. De penvriendinnen laten met liefde iedereen meegenieten van hun wel en wee. Ze schrijven over het schrijven en het ondernemen. Bakker van Winden snijdt ze dik en bakt ze bruin!