‘Wat fijn dat je je op die manier ook maatschappelijk in kunt zetten!’
Die opmerking maakte iemand laatst tegen me toen ik enthousiast vertelde over mijn huidige portfolio. Het zette me aan het denken. Ik ben heel blij dat ik nu veel leuk werk heb, maar dat het ook nog eens sociaal verantwoord is, maakt het nog leuker.
Big data
Ik heb vorige maand de website van het Hanarth fonds vertaald, van Nederlands naar Engels. Dit fonds financiert onderzoek dat kankeronderzoek en kennis en gebruik van kunstmatige intelligentie, big data en algoritmen samenbrengt, om zo sneller betere diagnoses te kunnen stellen en bijzondere vormen van kanker ook beter te kunnen behandelen. Het is fijn om eens niet de negatieve kant van de digitalisering te laten zien, maar oog te hebben voor de enorme mogelijkheden.
Huiselijk geweld
Daarnaast schrijf ik het script voor een game of interactieve film, die hulpverleners rondom huiselijk geweld gaat helpen om meer oog te hebben voor de digitale (on)veiligheid van slachtoffers. Zo’n project is best confronterend voor iemand die dergelijk geweld nooit van nabij heeft meegemaakt. Ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik het daarnaast vooral leuk vind om iemand in een film steeds dieper in de ellende te storten. Dat is mijn storytelling hart, zullen we maar denken.
Haakje
Ook bij andere projecten zoek ik (meestal onbewust) naar een haakje met de waarden die voor mij belangrijk zijn: duurzaamheid en zorgen voor elkaar. Botst een opdracht teveel met deze waarden, dan kan ik er beter maar niet aan beginnen. Ik word er niet gelukkiger van. En dat komt mijn werk ook niet ten goede.