Ik publiceerde vorige week een blogbericht over hoe ontzettend gelukkig en blij ik werd van het gebruiken van de methode “The Artist’s Way”. Mijn man vond het een leuk verhaal, maar zag een zekere discrepantie tussen het juichverhaal daar en de stemming die thuis soms heerst. “Je mag jezelf best wat kwetsbaarder opstellen”, voegde hij er aan toe. Bij deze dan.
Schrijfwedstrijd
Want dit keer is het niet gelukt. Ik wilde heel graag een verhaal insturen voor de verhalenwedstrijd van NPO Radio 4 in het kader van de boekenweek. Ik had wekenlang de tijd om iets te verzinnen dat met Duitsland te maken heeft, maar er kwam gewoon niks. Ja, drie dagen voor de sluitingsdatum plopte er een herinnering op in mijn hoofd aan mijn moeder, Met het Oog op Morgen en muffige vakantiebungalows. Die ben ik toen maar wat gaan uitwerken, maar verder dan een schets van de jaren zeventig, begin jaren 80, kwam ik niet. Het universele, dat een heel persoonlijk verhaal zo aansprekend kan maken, daar kwam ik niet aan toe. En uiteindelijk werd ik de morgen na de deadline met een schok wakker: vergeten in te sturen!
Druk
Eerlijk is eerlijk: sinds ik in december het script voor dorpsmusical Gerommel in het Rusthuis heb afgeleverd, heb ik hoegenaamd niet veel fictie meer geproduceerd. Het is gewoon druk. Druk met de assistentie bij regie en productie van dat stuk, druk met bijlesleerlingen, druk met de organisatie van mijn Schrijfcafé’s en workshops Creatief schrijven, druk met thuis. Het beneemt me soms de adem. En dan helpt The Artist’s Way me dus wel om door te blijven gaan en me over het algemeen blij te voelen met mezelf, maar van echt scheppend werk komt gewoon even niet zoveel. En ja, die frustratie komt er dan binnen de eigen muren uit bij man en kinderen en niet zozeer openbaar in blogs en op Facebook. Ik heb tenslotte ook een zaak te runnen en dan ga je niet een potje zitten janken. Toch?
Imago
Er is mij al eerder gebleken dat mensen de indruk hebben dat ik mijn zaakjes altijd prima voor elkaar heb. Blijkbaar heb ik dat imago succesvol gecreëerd. Om dingen nu toch even in perspectief te zetten: bij mij lukt dus ook niet alles. En daar kan ik goed van balen. Dat is wel jammer, ja, maar misschien wel zo menselijk.