Vrijdag vertrek ik voor een wereldreis. Helemaal in mijn eentje. Uren in de trein, uren op de boot om dan uiteindelijk vol nieuwe ideeën, personages en verhalen aan te komen op Terschelling. Zo hoop ik tenminste dat het gaat. Ik reken er eigenlijk wel op. Want van schrijven en denken en verzinnen komt op het moment toch bar weinig. Veel te veel praktische zaken op te lossen, agenda’s te synchroniseren en social media te checken. Maar in de trein doe je toch eigenlijk niets anders dan mijmeren. Hoop ik.
Inspiratie in de trein
Het gaat ook wel eens anders. Want ook in de trein is een manier te vinden om het voortraject van schrijven (denken, luisteren en fantaseren) uit te stellen. Zo zijn er namelijk de gratis krantjes. Als ik pech heb, liggen er her en der in de coupé nog leesbare exemplaren van Metro, Spits en De Pers. En ja…dan ga ik die toch waarschijnlijk lezen… van voor naar achter en van links naar rechts. Maar ook dan is er nog hoop. Want vaak staan er berichten of foto’s in die mijn fantasie kunnen prikkelen. Zoals er ook verhalen van medereizigers mijn schrijfklier enorm op gang kunnen helpen. Dan is het zaak om deze stroom die los komt niet te onderbreken. Direct een pen en papier en opschrijven, associëren, emoties voelen en verwoorden en details verzinnen. Hè…ik krijg helemaal zin! Wordt vervolgd…
Dat wordt genieten José, samen een paar daagjes Terschelling! En in de trein tijd zat om ideeen uit te werken, op het eiland ideeen opdoen, want ik wil je zo veel laten zien (hé verkeerde volgorde, nou ja dan maar uitwerken in de trein terug, lees je heen gewoon een lekker boek en luister je wat muziek – alleen ‘meemimen’ hoor anders krijg je van die gekke gezichten om je heen). Tip: neem een waddenretour vanaf Leeuwarden, of had je dat nou zelf al bedacht?