Zaadjes planten

Deze blog staat ook op Gezinspiratie.

 

Mijn man en ik zijn allebei fervente popkenners,  en liefhebbers van de betere rockmuziek, maar één maand per jaar dompelen we onszelf en onze kinderen onder in de klassieke muziek.

Blaasmuziek

Vroeger, toen ik nog thuis = bij mijn ouders woonde, hoorde ik niet anders. Mijn moeder had absoluut geen hekel aan popmuziek – ze wist er meer van dan ze liet merken – maar ze luisterde wel de hele dag naar Hilversum 4. Bovendien speelde zij piano en ben ik grootgebracht met de blaasmuziek van mijn vader. Er was een tijd dat ik daar vreselijk tegenaan schopte, maar tegenwoordig ben ik ze dankbaar dat de klassieke muziek voor mij bekend terrein is. De grote componisten en muziekstukken weet ik te herkennen en daardoor (over het algemeen) te waarderen.

Violen en cello’s

We willen onze jongens graag meegeven dat er meer is dan dance en ronkende gitaren.  Daarom klinkt er in februari over ons Sonos systeem alleen klassieke muziek. We zijn niet te streng: wat ze op hun kamer luisteren, mogen ze zelf bepalen. Onze oudste is dertien en vindt veel dingen bij voorbaat stom, maar ondertussen is hij wel mooi mee geweest naar het concert van een studentenkamerorkest in een klein kerkje. Hier zaten we met onze neuzen bovenop de violen en cello’s zaten en dat was voor ons allemaal een  bijzondere ervaring.

Bloeien

Het zijn zaadjes die we met liefde planten. Het is natuurlijk de vraag in hoeverre deze zaadjes zullen ontkiemen en uitgroeien tot liefde voor muziek en andere kunstvormen. Maar we zullen ze blijven voeden, want  zonder dat groeit en bloeit er natuurlijk niets!